Ognimattina,damoltianni,ilsignorMarcoescedicasaalleottoinpuntoconlasuacartella.Vasempreallavoronellostessoufficio,dovefaunlavorotranquillo,maunpo'noioso.Nonèunlavorocheamamolto,maormaièabituato.
Quellamattina,mentrecamminaperstrada,senteunsuonostrano:èilcampanellodiunavecchiaporta,quasidimenticata,inunvicolovicinoalsuoufficio.Marcosifermaeguardaintorno,manonvedenessuno.Curioso,decidediaprirelaporta.